Gepubliceerd door Justine Pardoen in Online jeugdcultuur

Tieners leren door TikTok hoe ze naar Zweinstein kunnen zweven

Jonge meiden over de hele wereld proberen sinds kort te ‘shiften’ naar een andere bewustzijnstoestand waarbij ze in Zweinstein komen. Via sociale media, vooral TikTok, vertellen ze elkaar hoe bijzonder het was.

Alles wat denkbaar is, is mogelijk, zeg ik vaak, zeker als het om internet gaat. Maar dit overviel me toch: een oma belde dat haar kleindochter van 12 jaar ernstig probeerde te ‘shiften’. Mocht ze haar dit verbieden? Moest ze de ouders inlichten? Oma begreep dat het kind nu online contact probeerde te krijgen met iemand die zich als ‘gids’ had aangeboden, zodat hij haar kon leren hoe ze in een andere bewustzijnstoestand kon raken (shiften) waarbij ze naar Zweinstein (Hogwarts in het Engels) kon zweven. Het meisje had oma verteld dat ze ook naar Zweinstein wilde om iets leuks te doen met Draco Malfidus. Er zijn nu blijkbaar talloze tienermeiden die dit ’s nachts liggen te proberen: benen en armen wijd op hun buik op bed en dan eindeloos herhalen: “Ik wil naar Zweinstein.”

Als je Harry-Potter-fan bent, is dit natuurlijk je kans! ‘Kindergedoe op TikTok‘, dacht ik eerst. Net als glaasjedraaien vroeger. Nieuw, spannend, lekker experimenteren, dromen over spannende dingen met personages uit je favoriete boek of serie. Maar het verhaal van een ‘gids’ deed toch alle alarmbellen rinkelen.

Wat is er aan de hand?

Op verschillende communities, maar sinds kort vooral op TikTok, waardoor het bij veel jongeren bekend geworden is, blijkt al langer gesproken te worden over reality shifting: het tapt in op de gedachte dat we onze bewustzijnstoestand zelf kunnen veranderen. We kunnen meer werkelijkheden (realities) ervaren: een wakende staat, een slapende staat en dan van alles ertussenin. Je kunt dromen, lucide dromen, in hypnose, in trance, in diepe meditatie, nou noem het. En iedereen, is nu de gedachte, kan als hij maar genoeg zijn best doet en weet hoe hij zijn geest actief houdt in een soort slapende toestand van het lichaam, zichzelf in een andere ‘werkelijkheid’ manipuleren, waarin je zelf de regie hebt over hoe die werkelijkheid eruit ziet. Soms met kleur, soms niet, soms driedimensionaal, soms tweedimensionaal.

Vlucht

Zelf weet ik niet goed waarover dit gaat. Verder dan mediteren om mijn gedachten tot rust te laten komen en soms een droom die ik me herinner, ben ik nooit gekomen. Maar van gebruikers van paddo’s en Ayahuasca bijvoorbeeld, ken ik beschrijvingen van prachtige, inzichtgevende bewustzijnsverruimingen. En blijkbaar is er in deze tijd grote behoefte aan dat soort vlucht uit de gewone werkelijkheid. In de taal van de shifters: je wilt nu eenmaal weg uit je CR (current reality) naar een DR (desired reality). Geen wonder, want corona enzo…

In video’s op YouTube leggen jongeren heel serieus uit dat er “nu eenmaal verschillende werkelijkheden zijn”, dat het toeval is dat we in deze zijn (huh?) en dat je tussen al die werkelijkheden kunt bewegen naar believen, als je je geest los kunt maken van je lichaam. Ze herhalen elkaar vooral, vertellen over hun (veelal mislukte) pogingen en noemen dat dan ‘onderzoek doen’. Op YouTube wordt vaker verwezen naar theta-golven en binaural muziek, waar de tips op gebaseerd zijn.

Doen wat je wilt

In de gewenste werkelijkheid (DR) kun je natuurlijk doen wat je wilt, en zijn wie je wilt. Daar is het om begonnen. Dat stimuleer je door vooraf op te schrijven (in een script) hoe je DR eruit moet zien (‘ik wil met Drago Malfidus flirten in Zweinstein’), maar het hoeft niet. Dat is een hulpmiddel. Daarna ga je luisteren naar hallucinerende muziek (liefst op een koptelefoon), je loopt een trap af in gedachten terwijl je terugtelt van 100 naar 0, of je herhaalt eindeloos een zinnetje waarmee je bekrachtigt wat je aan het doen bent. Allemaal om je te concentreren op je doel, en ervoor te zorgen dat je lichaam in slaap valt, maar je geest niet. Met je ogen dicht natuurlijk, visualiseer je je DR en geef je je over aan wat mogelijk is…

Je hebt geen gids nodig

Op zich lijken dit soort experimenten met je geest niet zo gevaarlijk. Zo eenvoudig is dat shiften ook helemaal niet. Het is niet voor niets dat de meeste mensen er drugs voor nodig hebben. De tieners vertellen elkaar dat het “soms”, “een beetje”, “heel even lukte”, maar het blijft vooral een spannende gedachte. Eentje zei: “Ach, ik doe het niet vaak, hoor, ik heb nog genoeg leuks te doen in de CR (current reality).”

Maar daar waar meiden op zoek gaan naar manieren om te shiften, zijn er natuurlijk (jonge) mannen die deze meiden graag willen gidsen naar hun DR, naar Zweinstein bijvoorbeeld. En daarom adviseerde ik de oma er toch nog maar een keer over te praten met haar kleindochter. Die mannen bestaan namelijk wél echt en ze zijn gevaarlijk. De kleindochter moest maar geen contact meer hebben met ‘gidsen’. Om te ‘shiften’, heb je geen gids nodig. Samen met de vader van het meisje sprak oma met haar over wat er leuk is aan internet, wat de gevaren zijn van contact met vreemden, en wat ze daarin wel en niet mag doen. Mediaopvoeding voor deze werkelijkheid dus.