Gepubliceerd door Justine Pardoen in Online jeugdcultuur

Google verwijdert zoekgegevens ‘wraak-pornovideo’

Het is de  nachtmerrie waar je niet aan wilt denken. Chantal maakte het mee: een onbekende dader zette een seksfilmpje van haar met haar toenmalige vriend op Facebook. In maart van dit jaar kreeg ze Facebook zover dat ze een onderzoek zouden starten naar wie het filmpje online zette.

En nu is Google begonnen met het verwijderen van de zoekgegevens van die wraak-pornovideo. Dat is toch wel goed nieuws. Ze heeft er wel veel voor moeten doen. Naar de rechter onder andere. En Peter R. de Vries inschakelen..

Het 21-jarige slachtoffer werd in 2015 geconfronteerd met een onder haar naam geplaatste wraakpornovideo op een fictief Facebook account. Deze compromitterende publicatie werd snel overgenomen door andere sites en blijkt ernstige gevolgen voor haar privéleven en haar kansen op de arbeidsmarkt te hebben. Ze moet zich steeds verantwoorden.

Doorbraak

Dankzij de inzet van Peter R. de Vries en de rechtzaken tegen Facebook om de identiteit van de ‘dader’ bekend te maken, en de formele en informele communicatie met Google door een bedrijf dat mensen helpt bij het opschonen van hun online imago, om zowel de doorgeplaatste video uit de zoekresultaten als overige onrechtmatige zoekresultaten te verwijderen, lijkt langzaam maar zeker een einde te komen aan de lijdensweg van Chantal. “Het is niets minder dan een doorbraak dat zowel Facebook als Google nu meewerken aan het rechtzetten van onrecht voor een vrijwel weerloos slachtoffer van een wraakporno-video”, stelt Eline Streefkerk van White Canvas Reputation Guards. Het bedrijf is blij met de actie van Google, maar wil nu ook wel vervolgstappen zien van Google.

Nadere richtlijnen gewenst

Ongewenste, grievende publicaties op internet en de reputatieschade die hieruit voortvloeit, is een toenemend probleem. Met het recht om vergeten te worden komen we dichter bij een oplossing deze reputatieschade zo beperkt mogelijk te houden. Hoe bedrijven nu werken om personen te helpen die slachtoffer zijn, is eigenlijk onduidelijk. Zo gemakkelijk is het nog niet om dat recht ook echt op te eisen. Dat kan nog een stuk duidelijker en inzichtelijker, met richtlijnen waar bedrijven zich aan moeten houden. Maar het begin is er.